Windy Wellington

Zo we zitten in Lower hutt, een soort voorstad van Wellington de hoofdstad van NZ.

We willen de bus nemen van de camping naar de stad, wel zo makkelijk, dachten wij.

Dus de eerste dag lopen we naar de rotonde waar de bushalte moet zijn, gevonden en wachten. Maar dan zie ik een flyer hangen waarop staat dat deze bushalte tijdelijk buiten gebruik is met een adres waar je dan wel op kunt stappen. Lopen en zoeken naar dat adres, we zitten midden in een industriegebied en geen bushalte te vinden. Vragen aan de paar mensen die we tegenkomen maar nee hoor geen idee.

Dan stopt er een personenauto met daarin een "hippie" met grote woest blaffende hond en deze man vraagt wat zoeken jullie?? Wij leggen uit dat wij van de camping komen en dat er een vervangende bushalte hier ergens moet zijn. Hij had ook geen idee maar wilde ons wel een stukje wegbrengen naar een bushalte. Deze "hippie", met lange woeste haren en een grote baard en dikke buik perste zich uit de auto om de hond op te schuiven en wij mochten instappen. Lief he! Hij kwam hier vaak om zijn hond uit te laten en had al vaak mensen van de camping verdwaasd zien staan.

Hij bracht ons naar het dichtstbijgelegen treinstation waar we zowel de trein als de bus konden pakken.

Erg aardig en wij konden naar Wellington.

Wellington ligt in het puntje omgeven door zee en het waait er altijd. Vandaar de bijnaam.

Het is een gezellig compacte stad die omdat er op het land weinig ruimte was maar in

de hoogte is gaan bouwen. Hier in Wellington zit de regering.

We hebben heerlijk langs de haven gelopen, door de stad en door de botanische tuinen. Voor mij gaat het lopen nog steeds heel moeilijk en pijnlijk dus op naar de VVV voor advies.

Er is hier geen HOP on HOP off bus maar als we lijn 24 zouden nemen dan konden we veel van de stad zien en hadden we mooie uitzichten volgens de dame van de VVV.

Zo gezegd zo gedaan en het was inderdaad een geweldig mooie route. Wij hadden een dagkaart genomen met het idee we blijven gewoon een rondje zitten tot we terug zijn waar we ingestapt zijn. Het was een dubbeldekker bus en we zaten helemaal vooraan. Geweldig!

Op een bepaald moment komt de chauffeur naar boven en zegt tegen ons. Dit is het eindpunt. Jullie moeten eruit. Wij eruit en hij rijdt weg, wachten op een andere bus die terug naar de stad gaat.

Vanuit de stad terug naar de camping maar we kwamen echt in de middagspits terecht en die is best heftig

Dag twee opnieuw op zoek naar de bushalte en nu hadden we hem gevonden, waarbij we absoluut niet begrepen waarom we die de vorige dag gemist hadden.[e-1f643]

Deze keer besloten we in de haven E-bikes te huren en een heel stuk langs de kust te gaan fietsen, het was prachtig weer. Geweldige tocht gemaakt, erg leuk en heerlijk gefietst. Ook nu weer in de middagspits naar huis.

Dag 3 Opnieuw met de bus en nu naar het TE PAPA museum, volgens de mensen het meest spectaculaire museum van NZ waar je gratis in kunt. Nu het was een geweldig mooi museum maar oh zo groot. We moesten een keuze maken wat we wilden zien. Wij vinden de maurie geschiedenis heel interessant en Frans wilde heel graag het aardbevingshuis in om te ervaren hoe dat voelt.

Ik heb daar een filmpje van maar dat lukt niet te downloden op deze pagina dus als je dat wilt zien stuur mij een berichtje dan stuur ik het naar je toe.

Er blijken hier dagelijks aardbevingen te zijn maar de meeste zo klein dat je ze niet voelt. Toch vind je overal waarschuwingen ook ivm tsunami's en wat je dan moet doen.

Na dit prachtige museum dacht we laten we wat eerder de bus nemen dan zijn we niet zo laat op de camping. Kaartje gekocht bij de chauffeur en ook dit was een dubbeldekker dus weer heerlijk bovenin en vooraan zitten. Na 30 minuten stroomt de bus leeg, ik zeg nog tegen Frans , nou dit is wel een heel druk punt om over te stappen.

Nu ................opnieuw komt de chauffeur naar boven en zegt, hier moeten jullie eruit ,mijn dienst is klaar en ik ga niet meer verder. Wij staan niet snel met onze mond vol tanden maar deze keer wisten we echt even niet hoe we het hadden. Ook al zeiden we dat wij verder moesten en dat het raar is om zo maar te stoppen, het hielp niets. 15 minuten wachten op de volgende bus met hetzelfde nummer die wel verder ging.

Het systeem in NZ is als je een kaartje koopt bij de chauffeur dan is dat enkel voor die rit. Als je uitstapt moet je op de volgende bus weer een kaartje kopen. Nu je begrijpt wij als zuinige Hollanders gingen dit niet doen. Ik state als eerste in de bus zwaaide een beetje met mijn kaartje en liet direct door. Helaas Frans heeft een te eerlijk gezicht dus die werd tegengehouden, ik riep nog oh ik heb zijn kaartje ook maar nu wilde de chauffeur de kaartjes even goed bekijken. Nee, zie hij dit zijn enkele rit kaartjes dus moet je een nieuw kaartje kopen. Wij de rare situatie uitgelegd en gelukkig begreep hij het wel en konden we gaan zitten.

Al met al waren we ook deze dag niet vroeg op de camping.

3 leuke dagen Wellington en van het windy hebben wij weinig gemerkt, alleen maar mooi weer gehad.

De volgende ochtend om 6.00 uur op omdat wij de vroege Ferry hadden naar het Zuidereiland. En om 12.00 uur s'middags konden we de boot af rijden.

Hierover volgende keer meer.

Liefs Frans en Jose