MOUNT COOK

Hallo Allemaal,

Op weg naar Mount Cook. Een lange weg te gaan. Onderweg een koffiestop waar we twee locals ontmoeten die ons vertellen dat we straks een bord tegen komen waarop staat CLAY CLIFFS. Dat mogen we zeker niet overslaan want dat is een verborgen pareltje.

En ja hoor we komen het bord tegen , 10 km over een gravel weg met heel veel stof. Halverwege de weg staat een hek en om verder te gaan moeten we 5 dollar in een potje stoppen en mogen we het hek openmaken om verder te gaan.

Het is een saaie weg en we hebben echt iets van waar blijven die cliffs???? Maar dan ineens als we een bocht omgaan werkelijk prachtig. Grote opstaande stenen , geweldig om te zien. Wat een natuurwonder. We gaan een flink stuk lopen door de cliffs heen. Overal waar je kijkt heb je mooie uitzichten. Blij dat we deze tip kregen.

Terug naar de auto en weer de lange stoffige weg over naar de doorgaande route. We bereiken Lake Pukaki en daar langs rijden we op weg naar Mount Cook. Je ziet hem al liggen, fier met zijn besneeuwde top. De camping ligt verder dan we denken maar uiteindelijk zijn we er. Het is druk en we hebben niet besproken, het wordt 1 nacht zonder stroom en daarna is er plek met stroom. Prima. Het uitzicht op de berg maakt veel goed. Mount Cook is de hoogste berg van NZ even meer dan 3700 meter.

De volgende dag rijden we 20 minuutjes naar Cook Village, een bergdorpje waar voornamelijk de mensen wonen die in het nationale park werken. Hier starten alle wandelingen. Wij gaan de Red Tarns wandeling doen, waar je een mooi uitzicht hebt boven over de berg en het gebied. Het is een warme dag en we moeten flink omhoog. Er zijn veel trappen gemaakt, sommige van hout andere van de stenen die er toevallig liggen. Het zijn er ongeveer 1100!! En die knieën protesteren dan ook flink. Boven aangekomen is het heel mooi, er zijn nog twee natuurlijke poeltjes om te bekijken en na een broodje te hebben gegeten en even uitgerust te hebben gaan we terug naar beneden. Twee en een half uur later staan we weer onderaan de berg.

De volgende dag gaan we terug naar Cook village, deze keer een simpele wandeling . De kea route. Voor vanmiddag hebben we een afspraak geboekt voor de gletsjer tocht met de boot. We gaan met de bus een stuk rijden naar de andere vallei, de Tasmanvallei. Daar moeten we 25 minuten lopen naar de rand van het meer. Hier gaan we in een boot die met flinke vaart over het meer vaart op zoek naar ijsbergen.

30 jaar geleden was het meer er nog niet maar liep de gletsjer tot hier. Deze brokkelt af en heeft een natuurlijke stuwwal gemaakt waardoor het meer kon ontstaan. Onze gids op de boot vertelt hier over en dan komen we bij de eerste ijsberg. Hij is een beetje viezig van stof en gruis. Wat je ziet van zo’n ijsberg is ongeveer 10% , de andere 90% zit onder water. Hij verandert ook , hij smelt en kan kantelen waardoor er ineens een heel ander stuk omhoog komt. Verderop zien we dat met eigen ogen gebeuren. Voor onze neus kantelt de ijsberg en ineens staat er een totaal ander vorm in het water. Prachtig om mee te maken. In het gletsjer water zit een bepaald mineraal dat onder invloed van licht een prachtig blauwe kleur geeft. Er breken regelmatig stukken van de gletsjer af waardoor er steeds nieuwe ijsbergen ontstaan. Volgens de gids duurt het ongeveer een week voor de ijsberg helemaal gesmolten is.

Vrijdag 23 februari verlaten we dit prachtige gebied om verder te gaan richting Lake Tekapo. Het is rond de dertig graden vandaag. Tekapo staat bekend als de meest donkere plek in NZ en daarom ideaal om sterren te bekijken. Er is een berg met daarop een observatorium maar helaas alle tours zijn de komende dagen volgeboekt dus dat gaan we niet meemaken.

Ook Lake Tekapo is intens blauw van het gletsjerwater wateen prachtig gezicht is. De volgende dag geeft een heel ander beeld. Het is bewolkt en er staat een flinke wind. We gaan een mooie wandeling maken maar de wind is echt enorm. Terug op de camping begint het te regenen dus even een middagje filmpje kijken op internet. Ook lekker

Morgen gaan we verder richting de bergen en het skigebied hier in de alpen. Langzaam richting Christchurch waar we de campervan gaan inleveren en omruilen voor een SUV. Ook onze zoons ophalen om samen met hen nog een rondje zuidereiland en Noordereiland te gaan doen.

Jullie horen weer van ons

Groetjes Frans en Jose